GÜL DE EĞİLİR

Bu akşam düşlerime tutunarak bir şarkıyı unutmak istiyorum
Kalbim henüz hazır değil ölümle dansetmeye
Alt tarafı aşktı, evet, sonsuz bir melankoli ve uzun süren suskunluk
Yalnızca o bildik iki kelimeyi aynı anda söylemek için bir mevsim rüzgâr içebilirdim
Nasılsa on yıl sonra sokakta walkman takarak gezemeyeceğim
Senin kızın ilkokula başlayacak belki
Yine de Sezen Aksu'dan 'Yarası Saklım’ı dinleyeceğiz
‘Alt tarafı aşktı’ deyip geçeceğiz kendi ayak izimizin üzerinden bir daha
 

Anıları sorgulayabilir miyiz bir şarkıyı unutmak üzereyken?
Herkesin bir tercihi vardı hayatta
Bizim payımıza unutmak düştü
Unutalım öyleyse: Hiç görmemiş olayım dolunayı andıran yüzünü,
korkuyu bile korkutan iri gözlerini...
Parmaklarında samanyolu ekseninde kaybolmuş bir yıldız telâşı
Unutalım, hepsi boş nasılsa, gizemli olmasıyla övündüğümüz kaçamak yıllar da

Akrep ve yelkovanı görmeden tesadüfen kurduğumuz saatli bir bombaydı aşk:
                 Artık düşler paramparça...
 

Uzun bir göçtü kalbine inen kervan
Onda umutlarım, onda delirmekle sevinç arasında gidip gelen heyelan,
   onda 'Seni hep özleyeceğim' diyen çığlık...
Tut ki bundan böyle hiçbir şarkı geriye sarılmayacak,
mumyalayacağız anıları bile
Kervan yoruldu nasılsa, gül eğildi, atlılar rüzgâra yenik
Her mevsim yaşanan sıradan bir kırım bu

Dilersen gecikmiş bir özür say: Artık aşka inanmıyorum