EFSUNLU HECE

Varsayın uçak düştü ve benden sonrası yazılacak:

İlk suçum ile sonuncusu arasındaki farkı kuşlar yuttu
Baykuş olabilir, iklimin seceresi bir fikir verirse
Yağmurun kıyamet gibi düştüğü bir İstanbul akşamı
Elimde bir demet sarı gül
Anlasa bütün kerhane kahkahayla tempo tutacak
Kapılar gıcırdıyor, yatak da, belki bütün yeryüzü
Dudakları mor rujlu kadında bir bekâret şaşkınlığı
Kimse bilmiyor güldeki rengin ayrılığa işaret fişeği düşürdüğünü

Düşler bir yelkenlinin fırtınaya tutulmuş hali
Okyanusun ortasındayım, hâlâ öyle, kimsesizliğimi farket
Başımı her yastığa koyduğumda sensizlik
Zaman geçti, oybirliğiyle evet, ama niçin topallıyor içimdeki kırgın çocuk?
 
Kaşarlanmış bir ömürdü benimki
Kopsun artık dediğim noktada yeni bir soru işareti
Hepsini yüklen, hiç değilse bir kez,
        yalancıktan olsun farket kalbimde deliren trampeti

Yıllar bir karınca bölüğü gibi geçecek
Uygun adım düğümlenecek ses tellerine bir ağıt
Yabancısın yeryüzüne, ama farket artık, hangi geçici aşk bunca yıl sürmüş?

Son suçlar da yaşandı, kuş yağmuru dinmekte
Gözlerimizin nemini sildik, topladık kaçırdığımız bulutları

Varsayın uçak bir düş'tü ve bundan sonrası unutulacak